Deel 2: Nepal!

Vervolg! Op de mobiel getypt dus niet super vloeiend maar zo weten jullie weer een beetje waar ik mee bezig ben!

De grens van Nepal over gelopen, daar stond alweer nieuw vervoer op ons te wachten. Wat meteen opviel was dat Nepal een stuk rustiger is dan India en de chauffeur heel wat minder aan het toeteren was!
De eerste stop was het Buddha Garden Hotel in Lumbini, de geboorteplaats van Buddha.
Een oase van rust, groen, bomen, een soort Centerparks, voor het eerst eigenlijk het echte vakantie gevoel.
We zijn naar de plek gegaan waar buddha geboren is. Vroeger stond hier een boom, het verhaal is dat buddha's moeder een tak van de boom vasthield terwijl Buddha uit haar oksel werd geboren. Nu staat er een lelijk gebouw met daar binnen op de plek van de boom nu een muur met goudverf erop.
In de muur en eromheen lag allemaal geld, allemaal offers. Doodstil was het, en ik laat natuurlijk mijn fles water vallen terwijl ik mn geld zoek voor mn offer, oeps, meteen gedaan met de stilte;)
Buiten was het heel rustgevend, monniken die gebeden opzeggen, omringt door bomen, apen en een ontelbaar aantal tibetaanse gebedsvlaggetjes.

Hierna met de bus naar Chitwan, tussenstop bij een lokaal restaurantje waar de kip buiten hing te drogen, het eten op echt vuur gekookt werd en buiten bij de waterpomp werd afgewassen. De kip was hun specialiteit dus ondanks dat het half in de zon buiten hing, lekker de kip besteld. Heerlijk was het, wel vreselijk pittig!
In Chitwan een fietstocht gemaakt door de omgeving, wat mij als Nederlander prima afging! Gestopt bij een klein dorpje waar de oorspronkelijke bevolking van Chitwan nog op hun manier leven. Weer zo indrukwekkend om daar te zijn, je gaat echt terug in de tijd, en zij kijken niet eens op of om dat je in hun dorpje rondbanjerd.
Volgende ochtend gingen we "canoeing", wat een doodenge boottocht betekende, met zn 10en in een smalle uit hout uitgehakte kano, zo min mogelijk bewegen zodat we niet omkiepen, zittend op soort kleine houten krukjes waar je pijn in je kont van krijgt, met dan zo'n 25 krokodillen aan de kant van de rivier. Daarbij wordt dan ook verteld dat ze met name jagen op wit vlees, moet je vooral mijn benen hebben...
's Middags dan eindelijk naar het National Park, als je de lonely planet moet geloven zijn daar tijgers, olifanten, neushoorns, herten, krokodillen, heel veel wildlife. De jeeptocht duurde zo'n 4 uur in de volle zon, geen tijger te bekennen natuurlijk. Gelukkig wel 3 neushoorns gezien! Heel gek om die in het echt te zien, een eentje kwam ook echt heel dichtbij, liep langs de jeep voor ons.
Volgende dag weer een lange reis van 5 uur naar Pokhara. Heel mooi vriendelijk stadje, met een meer met prachtig uitzicht op de bergen. Cocktails gedronken en momo's gegeten met dit uitzicht, veel beter wordt het niet ;) Helaas waren we hier maar heel kort en de volgende ochtend vroeg hadden we alweer de bus naar Kathmandu, onze laatste stop van de tour! Het moest een luxe bus zijn, met wifi en air conditioning. Ehm ja.. wifi was er wel, je telefoon zei dat je verbonden was en vervolgens kon je dan niets doen.. en de AC? die kon alleen maar op full power zodat ie loeihard op je hoofd blies en iedereen na een uur in zijn trui en sjaal zat, en vervolgens de AC maar weer werd uitgezet.
Kathmandu, een stad in een vallei, omringt door bergen, waardoor alle uitlaatgassen blijven hangen. Veel mensen hier dragen dan ook stofmaskers.Het is een drukke stad, ipv tuktuks hebben ze kleine suzuki taxi's overal. Het is echter lang niet zo druk als Delhi, dus het valt mee ;) Elke straat in het oude centrum lijkt uit te komen op een soort pleintje met kleine tempeltjes of standbeeldjes. Elke dag is er vaste stroomuitval wat kan oplopen tot 16uur per dag, gelukkig hebben veel hotels generators waardoor WIFI en Hot Showers gegarandeerd worden. (Hot shower is echter vaak alleen in de middag, want vaak gaat dit op solar power).
Tweede dag in Kathmandu hebben we twee tempels bezocht, Swayambhunath en Bodnath. De eerste is de monkey tempel, de tweede de grootste van Azië. Je moet er met de klok mee omheen lopen en dan kan je aan de prayerwheels draaien. Dit zou de gebeden verspreiden, net als met de gebedsvlaggen waarbij de gebeden door de wind worden meegedragen. Dit alles zou moeten leiden tot vrede over de hele wereld.
Na die twee dagen Kathmandu zat de Tour er alweer op! Een laatste ontbijtje bij de hot breaks bakery met z'n allen en een voor een vertrok iedereen terug naar huis!
Ik bleef achter met Chloë, zij zou ook nog 2,5 maand gaan rondreizen dus dat kwam goed uit! We zijn samen op zoek gegaan naar een mooie trekking om te doen voor deze tijd van het jaar en kwamen terecht bij de asian hiking company die ons een mooie deal aanbood voor de Langtang trekking, een 8 daagse trek van Syabru Bensi naar Kangjim en weer terug. Moet een van de niet al te moeilijke treks zijn alleen de busreis door de bergen ernaartoe is hel, je doet 8 uur over 120 km, dat wil wat zeggen over de kwaliteit van het wegdek;) we hebben dan ook maar besloten niet met de public bus te gaan maar met een jeep. Comfortabeler, minder groot, minder druk.
Onze gids ontmoet, Lachhu, een kleine vriendelijke Nepalees.
De tocht omhoog naar Syabru Bensi duurde eeeeuwen, kleine zigzagweggetjes, soms wel netjes bestraat, soms met kuilen en rotsen, onderweg natuurlijk nog een lekke band, hoort erbij:) gelukkig zijn ze heel vaardig hier in banden plakken en was dat binnen een kwartier gefixt! Het enige was dat bij de volgende stop de chauffeur opeens wegreed (met onze backpacks bovenop de auto) en vervolgens een uur wegbleef, blijkbaar om een nieuwe reserveband te halen..
Aangekomen in SB, het dorpje een beetje verkend, is één straat om precies te zijn;) het ligt aan de Langtang rivier die we ook zouden volgen tijdens onze trek naar Langtang.
We begonnen de volgende ochtend vol goede energie, backpack op en gaan! We hadden geen porter dus van te voren een selectie gemaakt van spullen die we mee wilden, mijn tas was op de een of andere manier alsnog 9 kilo ondanks dat er vrijwel niets inzat...
Het was koud maar de zon scheen en na de eerste army-check of we de juiste papieren hadden, was de tocht begonnen. En wat een tocht! So.Many.Steps! Best wel pittig!
Na 3 uur lopen een tussenstop gemaakt voor lunch. Chloë voelde zich niet lekker dus die is ook even gaan slapen. Het zijn steeds soort dorpjes waar je stopt, er staan 2 of 3 'hotels' met buitenplaatsen om te zitten. De hotels/guest houses zijn heel basic, je krijgt een houten kamertje met een bed, misschien een raam, That's it. De wc (Indian style) is buiten, de douche ook. Met een beetje geluk hebben ze een solarpanel en dan heb je zelfs een warme douche!
Besloten om toch te proberen ons doel van de dag, het Lama Hotel, te behalen. Chloë had het erg zwaar dus veel gestopt tussen door. Heel wat meters gestegen maar ongeveer een half uur voor het Lama Hotel gestrand in Rimche. Ik was ook wel een beetje klaar met al die treedjes omhoog dus het was prima om daar te stoppen. Ik voelde me ook niet zo lekker, combinatie van de excercise en hitte dus avondeten overgeslagen en lekker vroeg naar bed gegaan.
Hoewel ik me de volgende ochtend beter voelde, ging het met Chloë slechter dus haar lekker uit laten slapen terwijl ik m'n ontbijt ging eten. Wat een chocoladepannenkoek moest zijn, was een bruinige dikke plak deeg wat ik met heel veel moeite voor de helft weg heb kunnen krijgen.
Rond een uur of 10 vertrokken en ons doel van de vorige dag behaald. Daar besloten dat Chloë in het hotel bleef terwijl ik met Lachhu door zou klimmen naar Langtang, om de volgende ochtend dan weer naar beneden te komen. Zo gezegd zo gedaan. De eerste 500 meter omhoog was weer flink pittig maar daarna werd het vlakker én werd het uitzicht ook spectaculairder met bergen en m'n eerste echte yaks gezien!
De terugweg gingen we via een andere route, hoog door de bergen met prachtig uitzicht! Ging een stuk vlotter ook dan de heenweg;)
Terug in Syabru Bensi bleek dat niet met de jeep terug naar Kathmandu konden maar dat we met de local ("super express") bus moesten. Bleek dat de bus ook nog eens een andere route nam dan op de heenweg, met extra veel bochten en slecht wegdek en smalle randjes met grote afgronden! De chauffeur had een helpende hand, een jonge jongen die de hele tijd met z'n hoofd uit het raam hing om te kijken of we niet te dicht langs de rand reden en de passende muziek "bounce bounce" maakte de hele tocht compleet. Niet de meest relaxte bustocht van m'n leven... We waren blij toen we veilig in Kathmandu aangekomen waren!
We zijn nog een dag naar een orphanage geweest. Een groot familie huis met 11 kinderen, 7 jongens en 4 meiden. Ze waren dolenthousiast dat we er waren, zeker toen de jongens erachter kwamen dat we konden tekenen. Toen kwamen de verzoekjes wel, draken en Spider-Man waren favoriet! De meiden hebben onze haren en make-up gedaan en sari's gemaakt van onze sjalen. Eten was Dal Bhat, rijst met een soort linzensoep. Dit werd in een grote kring op de grond gegeten. Wij kregen een lepel, de rest at met hun handen. En eten dat die kinderen kunnen! 2 enorme porties terwijl wij moeite hadden om er eentje op te krijgen..
Een hele ervaring wel al was het maar één dag!
Onze verdere dagen in Kathmandu rustig doorgebracht, geshopt in de vele straatjes met winkels, lekker gegeten elke dag, nog een dag naar Patan geweest waar enorm veel tempels zijn.
Chloë had echter heel veel heimwee en besloot terug naar Engeland te gaan. Voor mij was het ook tijd voor wat nieuws dus ik heb toen een ticket naar Bangkok geboekt!