Al 1 maand weg! Deel 1: INDIA

Dag allemaal!
Ik heb zoveel meegemaakt de afgelopen tijd, zoveel indrukken dat ik haast niet weet waar ik moet beginnen. Maar ik ben morgen een maand weg dus het werd wel eens tijd!

India. Veel mensen zeiden of je vind het er vreselijk of je vind het geweldig. Ik vond het geweldig!
Dag 1 ben ik al vol het verkeer ingegaan, opgehaald van het vliegveld in een klein Suzuki busje met roodfluwelen bekleding aan de binnenkant. En meteen was duidelijk hoe ze hier rijden. In principe rijdt iedereen links, maar als je langs iemand kan dan doe je dat en dat kan prima via de rechter weghelft of over de middellijn, als er maar ruimte voor je auto is. En je laat weten dat je er aankomt door bijna continue te toeteren. Mocht je dan toch even stil staan omdat je er niet langs kan dan geeft dat andere bestuurders mooi de tijd om even ongegeneerd hun spiegel bij te draaien zodat ze die buitenlander in het Suzuki busje kunnen bekijken;)

Die dag ook meteen al in de tuktuk gestapt en achterop de scooter met een Indiër door de main bazaar gescheurd. Ondertussen proberen kuilen te ontwijken maar ook toeristen, locals, andere tuktuks, scooters, auto's, straathonden, straatkoeien, straatvarkens, losse stenen en hoopjes afval.
Twee tempels bezocht, chai gedronken, gegeten op het dakterras, en honderdduizend indrukken opgedaan. Delhi lijkt arm, druk en stoffig maar het heeft zo z'n charmes;)

Dag 3 met mijn tour van Delhi naar Kathmandu begonnen, we zijn met z'n tienen en de Guide, Abi. 's Ochtends vroeg vertrokken naar het treinstation. De trein viel alles mee, Het was schoon en we kregen gratis ontbijt wat bestond uit toast, een omelet, thee en biscuitjes. Na een reis van 6 uur waren we in Tordi Garh. Het regende, wij in de regen op zoek naar de markt maar deze niet kunnen vinden.. De markt bleek welgeteld één kraampje met fruit te zijn. Tordi is een klein dorpje waar je nog het echte ouderwetse leven ziet, mensen met kuddes koeien, mensen die buiten op straat de was doen (en zichzelf wassen) en water halen uit de waterpomp. Ze staan bekend om hun pottenbakken en ik heb ook een poging mogen wagen...
Die dag ook een henna tattoo laten zetten, hoort erbij als je in India bent ;)

Volgende dag met een busje naar Jaipur gereden, naar het Amber Fort. Onderweg vertelde Abi heel mooi: om auto te kunnen rijden in India heb je nodig: A good horn, good brakes and good luck!

Dit keer wel een echte markt gevonden en lekker op ze in Indiaas onderhandeld over kleding, flink af lopen dingen. Hier ook mijn eerste Lassi gedronken een soort yoghurtmilkshake met vers fruit. Ze eten hier natuurlijk geen koe omdat de koe hier heilig is dus in de curry van die avond zat geit of de andere optie was kip of een vegetarische curry. Heel veel Indiers zijn vegetariër. Alle kruiden die ze gebruiken zijn geweldig zowel in de curry's als in het naan brood. Zo lekker!
Terug naar het hotel in een tuktuk met een dikke geluidsinstallatie achterin waardoor het een feestje werd met de lachende chauffeur zonder tanden.

De volgende dag met de bus weer heel wat uren gereden door naar Agra. Een beetje een viezige local bus, Christine's stoel kon niet rechtop blijven en bij de tussenstop heb ik de vieste toiletten tot dan toe gezien. Plasjes water en drolletjes included. Het viel tegen hoe arm Agra er uitzag aangezien de Taj Mahal nogal wat toeristen moet trekken. Het was wel heel bijzonder om de Taj in het echt te zien, vooral van een afstandje ziet het er heel indrukwekkend uit. We moesten er met elektrische auto's naartoe omdat de Taj Mahal geel schijnt te worden van alle uitlaatgassenen en verdere vervuiling in India. We zijn er de halve dag gebleven, zonsondergang gekeken en ook in de Taj zelf gegaan. We mochten niet met onze schoenen naar binnen maar wel met soort zwembadsloffen er overheen. Wat ook wel interessant was was dat je geen gekke poses mag maken voor je foto's, dan komt er meteen een bewakersmannetje met een heel schel fluitje naar je naar toe, die je terecht wijst. Er wordt niet gesprongen bij de Taj Mahal en ook niet op de grond gelegen, alleen maar nette poses (!).
Volgende dag naar Agra Fort weer een ander fort waarbij wij meer de toeristische attractie waren dan het fort zelf!
Ik heb samen met Chloë ongeveer een half uur geposeerd voor een hele familie. Kinderen moesten zelfs tegen hun zin in met ons op de foto;)

De volgende dag gingen we met de sleepertrain naar Varanasi. Iedereen was een beetje bang voor deze trein omdat we er eerder een hadden gezien die bom en bom vol zat.. Gelukkig viel het allemaal mee en hebben we redelijk kunnen slapen. Een stuk later dan gepland (reis had 17 uur geduurt ipv 14 uur) aangekomen.
Naar het hotel gegaan om het Holi Festival te vieren. In de zon, op het gras, kleurde iedereen roze van de 'hard colours' die je volgens Abi de komende dagen niet van je gezicht zou kunnen krijgen. Dat viel gelukkig mee, al is Chloë haar haar nu nog deels roze...

Varanasi was de vieste stad tot dan toe met heel veel stof en vuil op straat. 's Ochtends vroeg opgestaan om de zonsopgang te zien bij de Ganges, de heilige rivier. Wij met z'n allen in een bootje een paar uur rond gevaren, de zon op zien komen en ook heel veel mensen zich zien wassen in de sterk vervuilde rivier. Heel indrukwekkend, aan de ene kant zie je het afval liggen, worden mensen gecremeerd en de assen uitgestrooid en vervolgens 2 meter verder zie je half naakte mensen die zich aan het baden zijn met hetzelfde water.

Ontbijt was vervolgens alleen zoals het in India kan (dacht ik toen, Nepal kan er ook wat van ;)) Je besteld toast met jam en honing en je krijgt toast met alleen maar boter, je stelt koffie met melk en je krijgt melk met een lichte koffiesmaak, je besteld sinaasappelsap en je krijgt mangosap, je besteld zwarte thee en krijgt zwarte koffie. En dat terwijl alles werd opgeschreven bleken ze toch niet in staat de bestelling uit te voeren. Vervolgens ben je dan verplicht om 10% fooi te geven voor de slechte service ;)
's Avonds weer de Ganges opgegaan en Eco vriendelijke lichtjes losgelaten op de rivier, daarbij mochten we allemaal een wens doen.

Vervolgens een ceremonie van de priesters meegemaakt. Het leek wel of er duizenden mensen aanwezig waren terwijl deze ceremonie toch elke dag wordt gehouden, en blijkbaar elke dag weer zo druk is. Wij waren natuurlijk wel weer een van de hoofdattracties, heel veel Indiërs die foto's willen maken van een groep blanke mensen in een bootje.

Na Varanasi was het tijd voor NEPAL, na 12 uur rijden bij de grens van India aangekomen, daar was een heel klein kantoortje waar je een departure stamp moest halen, en toen waren we klaar om de grens met Nepal over te gaan!

WORDT VERVOLGD!